Drony.net - Drony.net - blog, aktualności, ogłoszenia, informacje

DJI Robomaster S1 – pytania i odpowiedzi

26 września 201926 września 2019 przez Drony.net

Poniżej znajduje się FAQ – zestaw często zadawanych pytań i odpowiedzi, dotyczących robota edukacyjnego DJI Robomaster S1. Lista została przetłumaczona ze strony producenta.

Podstawy

Jak można kontrolować DJI Robomastera S1?

Robomaster może być sterowany poprzez komputer, urządzenie mobilne z ekranem dotykowym lub dedykowany gamepad. W przypadku korzystania z pada z urządzeniem mobilnym, robot może być jednocześnie obsługiwany myszką, podłączoną do dedykowanego portu USB.

Jak można się połączyć z DJI Robomasterem S1?

Użytkownicy mogą się połączyć za pomocą sieci WiFi lub routera. W przypadku połączenia WiFi, urządzenie mobilne lub komputer łączą się z modułem WiFi w Robomasterze. Połączenie za pomocą routera zapewnia szersze pokrycie sygnałem, dzięki czemu możliwych jest kilka metod połączenia w obrębie robotów, pracujących jednocześnie w tej samej sieci.

Podczas sterowania Robomasterem poprzez router, czy router musi być połączony do internetu?

Nie.

Jakie są wymagania produktu względem routera?

1. Szyfrowanie WiFi w routerze musi posiadać standard WPA/WPA2-PSK;

2. Należy upewnić się, czy ilość urządzeń połączonych z routerem nie osiągnęła maksymalnej wartości;

3. Router musi pozwalać na komunikację pomiędzy sparowanymi urządzeniami;

4. Połączenie z routerem nie może wymagać podwójnego potwierdzenia loginu.

Na jakich typach powierzchni można sterować Robomasterem?

Płaskie powierzchnie, takie jak drewniana podłoga, dywan, kafelki i beton, są optymalne dla Robomastera. Użytkownicy powinni unikać zbyt gładkich powierzchni, gdyż koła mogą mieć problem z uzyskaniem odpowiedniej trakcji, co może skutkować nieprecyzyjnym sterowaniem. Powierzchnie o drobnych cząstkach, takich jak piasek czy pył, powinny być unikane.

Jaki jest czas pracy S1 na jednej baterii?

Bateria może wytrzymać do 35 minut ciągłego używania. Pomiar odbył się podczas jazdy Robomastera ze stałą prędkością 2.0 m/s na płaskiej powierzchni. W stanie spoczynku urządzenia, bateria może procować ok. 100 minut.

Jaka jest maksymalna prędkość S1?

Maksymalna prędkość do przodu to 3.5 m/s, a do tyłu – 2.5 m/s. Maksymalna prędkość podczas jazdy na boki to 2.8 m/s.

Jaki jest zasięg transmisji Robomastera?

Połączenie poprzez WiFi:

CE, 2.4 GHz 130 m, 5.8 GHz 70 m

Połączenie poprzez router:

CE, 2.4 GHz 180 m, 5.8 GHz 70 m

* Uwaga: powyższe wyniki zostały uzyskane w środowisku wolnym od zakłóceń i przeszkód. Zablokowany sygnał lub jego zakłócenia wpływają negatywnie na zasięg i stabilność transmisji. Należy utrzymywać antenę S1 w pozycji jak najbliższej do pionowej, w celu uzyskania optymalnej transmisji.

W przypadku połączenia WiFI, urządzenie mobilne wykorzystane do testów do iPad szóstej generacji (2018). W przypadku połączenia poprzez router, przetestowano kilka urządzeń: routerem testowanym w warunkach CE był TP-Link Archer C7.

Jakie tryby strzelania posiada S1?

S1 posiada dwa tryby strzelania: kulki żelowe i promienie podczerwieni.

Czy działko jest bezpieczne?

Działko strzela żelowymi kulkami i promieniami podczerwieni. Funkcja strzelania Robomastera spełnia wymagania bezpieczeństwa wszystkich większych krajów i regionów na świecie. S1 posiada dodatkowe zabezpieczenie, po włączeniu którego, kulki żelowe nie mogą być wystrzelone jeśli kąt odchylenia działa do góry będzie większy niż 10 stopni. Promienie podczerwieni również są bezpieczne i nie mogą być powodem żadnego fizycznego uszkodzenia ciała.

Czy DJI Robomaster S1 jest wodoodporny?

Nie.

Funkcje

Jakie języki programowania wspiera Robomaster S1?

Scratch i Python.

Jakie platformy do programowania wspiera DJI Robomaster S1?

S1 wpiera tylko oficjalną platformę do programowania, zapewnioną przez aplikację RoboMaster, nazywającą się RoboMaster Lab. Ta funkcja jest dostępna na urządzeniach mobilnych i komputerach. Możliwe jest programowanie, połączenie i sterowanie Robomasterem bezpośrednio z RoboMaster Lab.

Nie umiem programować. Nadal mogę używać DJI Robomastera S1?

Aplikacja RoboMaster posiada mnóstwo materiałów do nauki, w tym poradniki, kursy video, kursy programowania i wiele innych, pozwalających użytkownikom bez doświadczenia programistycznego na szybki start. Ponadto, Robomaster posiada dużo trybów i funkcji, które nie wymagają specjalistycznej wiedzy, takich jak tryb FPV czy tryb Bitwy.

Jak mogę zaimplementować / użyć programów, które napisałem/am?

Możliwe jest bezpośrednie uruchamianie programów z RoboMaster Lab, w celu sprawdzenia jak wpływają na działanie Robomastera. Można również ustawić swój program jako specjalną funkcję lub program autonomiczny. Specjalne funkcje muszą być wybrane poprzez naciśnięcie ikony w interfejsie FPV, podczas kontroli robota w aplikacji. Programy autonomiczne są zapisywane bezpośrednio w Robomasterze i mogą być zsynchronizowane poprzez naciśnięcie przycisku „Autonomous Program” na S1. Możliwe jest też dzielenie się programami z innymi użytkownikami poprzez aplikację RoboMaster.

Co rozpoznaje DJI Robomaster S1?

1. Klaskanie: S1 rozpoznaje dwa lub trzy następujące po sobie klaśnięcia i może być zaprogramowany na wykonanie spersonalizowanych reakcji.

2. Gesty: S1 wykrywa ludzkie gesty, takie jak sygnał dłonią lub ręką i może być zaprogramowany na wykonanie spersonalizowanych reakcji.

3. Inne roboty Robomaster: S1 może wykrywać inne jednostki RoboMaster S1.

4. Znaczniki optyczne: S1 może rozpoznać 44 typy oficjalnych znaczników optycznych, składających się głównie z liter, numerów i znaków specjalnych. Pliki zawierające znaczniki można pobrać ze strony producenta.

5. Linie na podłożu: S1 może wykrywać i podążać trasami koloru niebieskiego, czerwonego i zielonego o szerokości ok. 15-25 mm.

Jakie moduły i komponenty mogą być kontrolowane za pomocą spersonalizowanego oprogramowania?

Do wielu części DJI Robomastera S1 można uzyskać dostęp i kontrolować je za pomocą napisanego własnoręcznie oprogramowania, w tym 7 silników, 6 detektorów uderzenia, 7 czujników podczerwieni, 21 świateł LED, sensor optyczny, mikrofon, głośnik i 2 żyroskopy.

Jaki jest efektywny zasięg wykrycia w trybie Follow?

Tryb śledzenia jest najbardziej efektywny, kiedy obiekt jest w zasięgu 1-3 metrów od Robomastera.

Czy DJI Robomaster S1 może zapisywać zdjecia i filmy?

Jeśli włożona jest karta microSD, S1 może zapisywać zdjęcia i filmy 1080p; bez karty microSD możliwy jest zapis tylko w 720p.

Gdzie są przechowywane zdjęcia z DJI Robomastera S1? Jak mogę je wyeksportować?

Zdjęcia z S1 są przechowywane na karcie microSD (jeśli jest włożona). Można je ściągnąć na lokalne urządzenie lub udostępnić bezpośrednio na media społecznościowe. Dla zdjęć na karcie microSD, można wyjąć kartę i użyć urządzenia zewnętrznego do wyeksportowania plików.

Potrzebuję karty microSD do zapisywania i przechowywania filmów? Gdzie są przechowywane filmy? Mogę je wyeksportować?

Użytkownicy mogą zapisywać i przechowywać filmy, używając aplikacji RoboMaster. Jednakże, bez karty microSD, jedyną opcją jest rozdzielczość 720p. Z kartą microSD, możliwe jest nagrywanie 1080p, aczkolwiek należy zauważyć, że podgląd nadal będzie realizowany w rozdzielczości 720p. Wersja filmu w rozdzielczości będzie przechowywana na karcie microSD i może być eksportowana za pomocą zewnętrznego urządzenia.

Ile Robomasterów może jednocześnie uczestniczyć w trybie Bitwy?

Maksymalnie sześć jednostek S1 może być używanych w tym samym czasie w trybie Bitwy.

W jaki sposób Punkty Życia (Hit Points – HP) i inne zasady gry są ustalane i egzekwowane?

Po wybraniu trybu Bitwy (Battle Mode) w aplikacji RoboMaster, zasady gry oraz HP są wykrywane i implementowane przez system arbitrażu, dzięki czemu wszyscy użytkownicy mają równe szanse.

Jakie routery są rekomendowane do zabawy wieloosobowej?

W trybie Bitwy, rekomendowane jest użycie routera wspierającego 5GHz, aby zredukować zakłócenia sygnału. W przypadku użycia routera, który obsługuje tylko 2.4GHz, rekomendowane jest wybranie routera 3×3 MIMO.

Rekomendowane są poniższe urządzenia:

TP-Link Archer C7; NETGEAR X6S

Komponenty i akcesoria

Jakie porty posiada S1 i jakie akcesoria obsługuje?

S1 posiada 6 portów PWM, wspierających obsługę serwomechanizmów, świateł LED, sterowników i innych. Więcej informacji na temat wspieranych akcesoriów znajduje się w kursie programowania.

Jak naładować baterię Robomastera S1 i jak długo trwa ładowanie?

Baterię można naładować za pomocą oficjalnej ładowarki. Naładowanie baterii do pełna zajmuje średnio 90 minut.

Jak obchodzić się z baterią, która nie jest używana przez dłuższy okres czasu?

Rekomendowane jest pełne naładowanie i rozładowanie baterii przynajmniej raz na 3 miesiące.

Czy kulki żelowe wykonane są z bezpiecznego materiału? Co powinienem wiedzieć o korzystaniu z kulek?

Kulki żelowe Robomastera S1 wykonane są z bezpiecznego, nietoksycznego żelu, który mięknie i rozszerza się po zanurzeniu w wodzie. Należy ich używać zgodnie z instrukcjami. W normalnej temperaturze, kulki należy moczyć w wodzie przez ok 4 godziny. Rekomendowane proporcje to 500 kulek (pełna nakrętka pojemnika z kulkami) na 1 litr wody. Kulki zaczną parować i kurczyć się krótko po wyjęciu z wody, więc należy je wykorzystać w okresie do 24 godzin (normalna temperatura i wilgotność). Możliwe jest też zamknięcie kulek w butelce, aby wydłużyć czas przechowywania. Zarówno zestaw podstawowy jak i zestaw PlayMore Kit zawierają kulki. Dodatkowe kulki są możliwe do kupienia w sklepach.

Jaka jest pojemność pojemnika na kulki w Robomasterze?

Pojemnik na kulki może pomieścić ok. 430 kulek żelowych.

Jak złożyć Robomastera S1? Dostępne są jakieś poradniki lub instrukcje?

Szczegółowy poradnik dotyczący złożenia jest dostępny w aplikacji oraz online. Użytkownicy mogą również znaleźć instrukcje złożenia w instrukcji obsługi. W celu uzyskania większej ilości informacji, należy obejrzeć filmy instruktażowe.

Aktywacja i aktualizowanie

Jak aktywować Robomastera S1?

Przy pierwszym połączeniu DJI Robomastera S1 z aplikacją Robomaster, automatycznie pojawi się okienko aktywacji produktu. Instrukcja aktywacji znajduje się w aplikacji.

Jak aktualizować oprogramowanie?

Aby zaktualizować oprogramowanie, należy pobrać najnowszą wersję oprogramowania z aplikacji Robomaster i postępować zgodnie z instrukcjami.

Co należy zrobić, jeśli Robomaster S1 rozłączy się z aplikacją podczas procesu aktualizacji?

1. Jeśli utrata połączenia nastąpi podczas ściągania pakietu aktualizacyjnego, należy powtórzyć proces aktualizacji.

2. Jeśli utrata połączenia nastąpi podczas procesu aktualizacji, nie wpłynie to na proces, ponieważ aplikacja nie bierze w nim udziału. Komunikaty świetlne i dźwiękowe DJI Robomastera S1 będą informować użytkownika o statusie aktualizacji.

Co należy zrobić jeśli wersja oprogramowania zmienionych akcesoriów nie jest kompatybilna z aktualnym oprogramowaniem S1?

Użytkownik zostanie poinformowany o niespójnym oprogramowaniu. Należy zaktualizować oprogramowanie zgodnie z instrukcjami.

Jaki czynnik może spowodować błąd aktualizacji oprogramowania?

1. Aktualizacja oprogramowania nie powiedzie się w przypadku, gdy DJI Robomaster S1 zostanie wyłączony w trakcie procesu aktualizacji.

2. Aktualizacja oprogramowania nie powiedzie się, jeśli zostanie przerwane połączenie z internetem podczas ściągania pakietu aktualizacyjnego.

Uwaga: W trakcie procesu aktualizacji, normalnym jest rozłączenie się aplikacji i Robomastera, nie wpływa to na aktualizację. Można ponownie połączyć aplikację i urządzenie po zakończeniu aktualizacji.

Jakiego drona wybrać na początek? Poradnik 2019

5 maja 20209 maja 2019 przez Drony.net

Jednym z najczęściej zadawanych pytań w branży jest pytanie jakiego drona wybrać na początek. Odpowiedź jest niejednoznaczna. Najłatwiej by było zwyczajnie rzucić nazwy trzech, może czterech modeli. My jednak chcielibyśmy pójść o krok dalej i wypunktować również parę porad przydatnych podczas zakupu.

1. Nie kupuj „z marketu”

Nie piszemy tego, żeby oczernić sieciówki. Chodzi bardziej o modele, które często są w nich dostępne. Jakość niektórych produktów pozostawia wiele do życzenia, ale też – co bardziej istotne – trudno później znaleźć do nich części zamienne. Szkoda wydawać pieniądze na zabawkę nieznanej marki, tylko po to żeby przy pierwszych kilku lotach połamać śmigła i nie móc znaleźć dodatkowych lub chociaż ich zamienników. Takie zabawki najczęściej lądują po paru dniach na dnie szafy. Lepszą opcją jest poszukanie drona firmy uznanej w branży, takiej jak Syma, Hubsan, Ryze czy – w przypadku większego budżetu – firmy DJI. Zawsze można również wybrać się osobiście lub zadzwonić do jednego z branżowych sklepów. Może nie jest to zasada, ale pracownicy sklepów z dronami często są w stanie lepiej naprowadzić klienta na kupno właściwego urządzenia, niż pracownicy dużych sieciówek.

2. Tańsze, nie znaczy łatwiejsze w obsłudze

Bardzo często spotykamy się z mylnym założeniem, że droższe i większe drony są trudniejsze do opanowania. Prawda jest taka, że urządzenia półprofesjonalne i bardziej zaawansowane posiadają często dużo więcej systemów wspomagających lot, takich jak GPS, czy sensory antykolizyjne. W większości najtańszych zabawek takich „wspomagaczy” nie uświadczymy, a co za tym idzie trudniej będzie je opanować. Początkującym operatorom trudniej jest ustabilizować lot, jeśli model nie posiada chociażby barometru, stabilizującego drona w osi pionowej.
Z drugiej strony, jeśli nauczymy się sterować urządzeniem pozbawionym modułów pomocniczych, latanie bardziej zaawansowanymi dronami nie powinno sprawić nam żadnych problemów. Dodatkowo, mniej żal będzie rozbić o ścianę zabawkę za 100 zł, aniżeli świetny sprzęt za kilka tysięcy złotych – bo nie oszukujmy się, nawet „najmądrzejsze” drony można zniszczyć. Zawsze można też rozważyć kupno symulatora lotu.

3. Spójrz na datę powstania artykułu

Artykuł ten powstał w maju 2019 roku, a proponowane tu urządzenia są według nas optymalne na tą chwilę. Problem w tym, że branża dronowa jest bardzo dynamiczna i takie zestawienia szybko się starzeją. W internecie można znaleźć wiele poradników, proponujących rozwiązania przestarzałe lub wycofane z produkcji. Dla pewności zawsze lepiej skontaktować się z nami mailowo lub telefonicznie na numer 607 257 628 – chętnie podpowiemy co wybrać w danym momencie.

Skoro już to mamy za sobą, przejdźmy do konkretnych modeli. Przed zakupem trzeba się jeszcze zastanowić nad kilkoma czynnikami wpływającymi na wybór. Pierwszym jest oczywiście cena. Jeśli chcemy wydać do 200 zł, nie będziemy mieli zbyt wielu funkcjonalności do wyboru. Jeśli w grę wchodzi kwota do 2000 zł, warto się zastanowić, czy nie wybrać produktu tańszego, ponieważ w zakresie 500 – 2000 zł jest nisza, w której ciężko o kupno opłacalnego sprzętu (aczkolwiek nie jest to niewykonalne). Za więcej niż 2000 zł można natomiast zakupić pierwsze drony półprofesjonalne.
Kolejną rzeczą do przemyślenia jest wybór interesujących nas funkcjonalności. W kategorii do 2000 zł najważniejszymi czynnikami wpływającymi na cenę są: kamera, jej jakość i stabilizacja obrazu, czyli tzw. gimbal. Następnie warto się przyjrzeć systemom stabilizacji lotu: GPS-owi i sensorom.

Drony do 200 zł

W tym przedziale cenowym nie ma zbyt wielkiej filozofii. Wybranie któregoś z modeli firmy Hubsan (np. leciwy, ale nadal ciekawy H107P) lub Syma (tu warto się przyjrzeć modelowi X15) będzie dobrym wyborem. Oba wymienione urządzenia nie mają modułu GPS, posiadają natomiast barometr, więc łatwiejsze będzie opanowanie drona w osi pionowej. Nie ma też problemu ze znalezieniem części zamiennych do nich – czy mowa tu o śmigłach, silnikach, czy obudowach. W cenie do 200 zł można też zakupić Symę X15W – zabawkę wyposażoną w kamerkę z możliwością podglądu na żywo. O ile jest to fajny „bajer”, należy pamiętać, że w takich niewielkich urządzeniach wykorzystywane są kamery niskiej jakości, nie uświadczymy tu również żadnej stabilizacji obrazu. W tej kategorii cenowej należy więc traktować tą funkcjonalność z dystansem.

Drony do 1000 zł

Tu jest trochę ciekawiej, jeśli chodzi o wybór. I wcale nie znaczy to, że trzeba od razu wydawać równo 1000 zł. Paradoksalnie cena najciekawszego modelu w tej kategorii cenowej zaczyna się od ok. 400 zł. Mowa o Ryze Tello. Dron ten powstał we współpracy z DJI – liderem na rynku dronowym – i firmą Intel, a jego siłą jest stabilizacja – zarówno jeśli chodzi o lot, jak i obraz. Pomimo tego, że Tello nie posiada systemu GPS, jest w stanie uzyskać stabilny zawis dzięki sensorom optycznym, skierowanym w dół. Nie musi się też wstydzić jakości obrazu z kamery, gdyż jest najtańszym dronem wyposażonym w elektroniczną stabilizację obrazu. Tello posiada masę dodatkowych akcesoriów, z czego najważniejszym jest pad do precyzyjnego sterowania. Wersja podstawowa może być kontrolowana za pomocą urządzenia mobilnego, ale nie jest to zbyt wygodne. Warto też zaznaczyć, że Tello występuje w wielu wersjach: Tello Iron Man, Tello EDU, czy też w wersji rozbudowanej o dodatkowe akcesoria Tello Boost Combo.
Jeśli natomiast zależy nam na czymś większym, można rozważyć zakup quadrocoptera Syma X25 Pro, który dzięki swoim rozmiarom poradzi sobie na zewnątrz lepiej niż Tello. X25 Pro posiada też GPS, co dodatkowo pomaga w stabilizacji.

Drony do 2000 zł

W tej kategorii pojawia się pierwszy quadrocopter z prawdziwego zdarzenia od firmy DJI – Spark. Za niecałe 2000 złotych można już nagrać materiał, którym można się pochwalić. Wszystko za sprawą sensownej kamery i gimbala. Dużą wadą sprzętu jest krótki zasięg (do 100 metrów), który można jednak lekko poprawić wgrywając mod FCC. Warto się jednak pospieszyć z zakupem – Spark jest już trochę czasu na rynku i zaczyna być powoli wycofywany z produkcji. Z jednej strony, daje to szansę kupna w atrakcyjniejszej cenie. Inna kwestia to opłacalność zakupu produktu nie pierwszej świeżości, w chwili gdy na horyzoncie majaczy prawdopodobna premiera DJI Spark 2.

Drony za więcej niż 2000 zł

Powyżej 2000 zł opłacalność zakupu zależy coraz bardziej od osobistych preferencji. Ta kategoria cenowa jest zdominowana przez drony firmy DJI. Należałoby się zastanowić, czy wystarczy nam sprzęt hobbystyczny o dobrych parametrach (DJI Mavic Air), czy lepszym wyjściem byłby quadrocopter półprofesjonalny (DJI Mavic 2 Pro / Zoom, DJI Phantom 4 Pro). Oczywiście jednym z najważniejszych czynników jest w tym segmencie budżet – cena profesjonalnego sprzętu do filmowania może wynieść nawet 100 tys. złotych.

DJI Matrice 200 V2 – nowa wersja popularnej serii quadrocopterów

5 marca 20194 marca 2019 przez Drony.net

DJI Matrice 200 V2, czyli rozwój serii dronów z segmentu DJI Enterprise

Seria DJI Matrice 200, pomimo problemów wieku dziecięcego, okazała się sporym sukcesem. Quadrocopter o wymiarach drona konsumenckiego i możliwościach sprzętu przemysłowego, znalazł uznanie w oczach użytkowników komercyjnych, ceniących stosunek łatwości użytkowania do możliwości. Kompatybilność z sensorami z 30-krotnym zoomem optycznym czy termowizyjnymi, odbiornik ADB-S, współczynnik odporności na wodę i ciała stałe IP43, możliwość montażu kamery na górze obudowy, czy długi czas lotu na dwóch bateriach – to tylko kilka cech, dzięki którym Matrice serii 200 stał się jednym z przełomów w branży dronów profesjonalnych. Kując żelazo póki gorące, firma DJI postanowiła wydać kolejną wersję wspomnianych urządzeń – serię Matrice 200 V2.

Co nowego?

Drony Matrice 200 w nowej odsłonie – czyli Matrice 200 V2, Matrice 210 V2 i Matrice 210 RTK V2 – to głównie poprawa bezpieczeństwa lotu, ale nie tylko. DJI stara się wyjść naprzeciw nowym regulacjom prawnym w niektórych krajach, między innymi poprzez zastosowanie wbudowanych diod sygnalizacyjnych na spodzie i na górze drona. Wprowadzono też możliwość lotu w trybie dyskretnym – czyli wyłączenie całego oświetlenia. Dużym usprawnieniem jest zastosowanie stabilniejszego systemu transmisji OcuSync 2.0 z szyfrowaniem w standardzie AES-256. Zasięg tego systemu w Europie to ok. 5 km, możliwa jest też automatyczna zmiana pasma z 2.4 GHz na 5.8 GHz. Niestety, zmiana systemu transmisji wiąże się brakiem kompatybilności wstecznej z aparaturami sterującymi Cendence. Drony serii Matrice 200 V2 korzystają z aparatur Cendence-S. Nowością jest za to kompatybilność z kamerami Zenmuse X7. Co prawda, nie ma możliwości dokupienia licencji Cinema DNG / Apple ProRes – producent nadal uznaje drona Inspire 2 jako optymalną platformę do filmowania – ale jakość matrycy może być sporą zaletą dla osób wykonujących ortofotomapy. Do podobnych celów wprowadzono też system TimeSync, znany już z drona DJI Phantom 4 RTK, zbierający i zapisujący dokładne dane o pozycji kontrolera lotu, sensora, czy też modułu GPS / RTK. Zebrane dane są zestawiane ze środkiem matrycy.

Brak kompatybilności z TB50

Najbardziej kontrowersyjną decyzją producenta jest brak kompatybilności z akumulatorami TB50 – seria Matrice 200 V2 może latać tylko na bateriach TB55. Może to być podyktowane faktem, że ostatnio akumulatory TB50 powodowały sporo problemów. Powodem wycofania się z TB50 może być również opracowanie przez firmę DJI funkcji kalibracji środka ciężkości z poziomu aplikacji. W pierwszej wersji Matrice 200 ciężar dwóch baterii TB55 zaburzał środek ciężkości platformy, zwłaszcza w przypadku stosowania pojedynczego sensora. Funkcja kalibracji zastosowana w V2 niweluje ten problem.

DJI Enterprise: DJI Wind dostaje zielone światło na Europę

25 kwietnia 201825 kwietnia 2018 przez Drony.net

Quadrocoptery i octocopter z serii DJI Wind – drony z profesjonalnego segmentu DJI Enterprise, dostępne dotąd jedynie na rynku chińskim i amerykańskim – mogą już być zamawiane na rynek europejski. W skład rodziny Wind wchodzą urządzenia Wind 1, Wind 2, Wind 4 i Wind 8. W Europie są to produkty mało znane, więc postaramy się je pokrótce przedstawić.

Drony z serii DJI Wind w założeniu są platformami profesjonalnymi, konfigurowanymi z uwzględnieniem potrzeb indywidualnego klienta. Wszystkie Windy wspierają system narzędzi programistycznych SDK i są kompatybilne z wieloma modułami producenta, takimi jak np. D-RTK, Manifold czy systemy pozycjonowania. Każdy Wind może również współpracować z kamerami DJI – Zenmuse X3/Z3/XT/X5/X5R/Z30.

Wind 1

DJI Wind 1 to pierwszy quadrocopter serii. Urządzenie pracuje na zmodyfikowanym systemie napędowymi E1200, zasilać go mogą natomiast – podobnie jak drona Matrice 100 – dwie baterie TB47D lub TB48D jednocześnie. Dostępny port komunikacyjny pozwala na podłączanie innych urządzeń. Wind 1 waży ok. 4 kg, a jego maksymalna masa startowa to 6 kg, możliwe jest więc zainstalowanie dodatkowego sprzętu o łącznej wadze do 2 kg. Domyślnie w zestawie znajduje się również walizka, która jednak – ze względu na brak składanych ramion i przekątną równą 722mm- jest bardzo duża i nie sprzyja łatwemu transportowi.

Wind 2

DJI Wind 2 to rozwinięcie konstrukcji zastosowanej w dronie Wind 1. Dzięki zastosowaniu zmodyfikowanego systemu napędowego E2000, Wind 2 może się pochwalić większą stabilnością i mocą. W odróżnieniu od poprzednika posiada również odporność na wodę i pył równą IP56. Zmieniono też baterie – ten model lata na akumulatorach MG-12000, podobnie jak octocoptery serii DJI Agras. Zastosowanie innych baterii znacząco zwiększyło maksymalna masę startową – do 10 kg, natomiast waga dodatkowego sprzętu nadal wynosi ok. 2 kg. Zastosowano tu kontroler lotu A3 i podwójny moduł IMU. Maksymalny czas zawisu platformy bez obciążeń to nawet 40 minut.

Wind 4

DJI Wind 4 oraz DJI Wind 8 zostały zaprezentowane oficjalnie na konferencji Airworks 2017. Wind 4 przeszedł, względem poprzedników, znaczące zmiany konstrukcyjne. Zastosowano tu składane ramiona oraz potężny system napędowy E5000. Dron nadal lata na komputerze pokładowym A3 i identycznych bateriach co poprzednik, ale dzięki nowemu systemowi napędowemu waga dodatkowego sprzętu może wynieść tu nawet ok. 10 kg. Urządzenie posiada również regulowaną wysokość podwozia. Na potrzeby nowych dronów zaprojektowano Supply Box – pojemnik do transportu niewielkich towarów drogą powietrzną. Pojemniki te posiadają maksymalny udźwig do 10 kg i elektronicznie zwalnianą blokadę drzwiczek do uwalniania ładunku bez potrzeby lądowania.

Wind 8

DJI Wind 8 to zmodyfikowana wersja octocoptera dla rolnictwa DJI Agras MG-1S. Podobnie jak Agras, Wind 8 posiada indeks IP56 oraz unikatowy system składania ramion. Modyfikację przeszedł system napędowy E2000 z Agrasa. Urządzenie nie posiada podnoszonego podwozia, zastosowano tu natomiast – podobnie jak w Wind 4 – podwozie z regulowaną wysokością. Kontroler lotu A3 jest wspomagany tu przez podwójne systemy IMU i GPS, poprawiające bezpieczeństwo i stabilność lotu. Wind 8 może latać na dwóch akumulatorach DZ-22000 jednocześnie. Warto dodać, że jedną z możliwości konfiguracyjnych jest tutaj m.in. zastosowanie wykrywacza stężenia metanu z wykorzystaniem technologii laserowej.

Seria DJI Wind w Drony.net

Urządzenia z serii Wind są u nas dostępne na zamówienie i posiadają wiele opcji konfiguracyjnych, w związku z czym realizacja każdego zamówienia będzie się odbywała po wnikliwych konsultacjach z klientem. W razie jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt mailowy na bok@drony.net lub telefonicznie na numer 732 989 197.

Nowości DJI w segmencie Enterprise, czyli Zenmuse XT2 i Payload SDK

12 kwietnia 201812 kwietnia 2018 przez Drony.net

Po krótkim okresie ciszy w segmencie profesjonalnym, firma DJI, najważniejszy producent komercyjnych bezzałogowców na świecie, ogłosiła premierę swojej nowej kamery termowizyjnej Zenmuse XT2. Prezentacja nowego sprzętu z sektora Enterprise zbiegła się w czasie z prezentacją Payload SDK. Jest zestaw narzędzi dla deweloperów zogniskowany na wykorzystanie akcesoriów i komponentów produkcji własnej lub innych producentów na platformie serii Matrice 200. Co ciekawego siedzi w nowej termowizji od DJI i czym dokładnie jest Payload SDK? Na te pytania postaram się odpowiedzieć poniżej.

Zenmuse XT2

Zenmuse XT2 to nic innego jak kamera termowizyjna FLIR TAU 2 (te same modele „siedziały” w XT pierwszej generacji) z dodatkowym wsparciem ze strony zwykłego sensora optycznego. Urządzenie zresztą niewiele się różni od pokazanej światu około pół roku temu kamery FLIR Duo Pro R. Największą różnicą jest tu oczywiście integracja z gimbalem i kompatybilność Plug & Play z określonymi dronami DJI. W przypadku XT2 kompatybilność na tą chwilę ogranicza się do 4 bezzałogowców: quadrocopterów Matrice 200, Matrice 210, Matrice 210 RTK oraz hexacoptera Matrice 600 Pro. Warto zauważyć, że na liście kompatybilnych dronów brakuje serii Inspire (co zrozumiałe, biorąc pod uwagę wagę i gabaryty XT2), ale również pierwszego modelu Matrice 600. Dodatkowo, w przypadku M600 Pro producent zaznacza, że nie wszystkie funkcjonalności XT2 będą mogły być wykorzystane. Funkcje takie jak Heat Track (śledzenie przez kamerę najcieplejszego widzianego punktu) czy Quick Track (śledzenie przez kamerę wybranego obiektu) będą dostępne tylko w połączeniu z którymś z dronów z serii Matrice 200.

Poza nowymi funkcjami śledzenia, Zenmuse Xt2 posiada m.in. technologię FLIR MSX®, pozytywnie wpływającą na szczegółowość rejestrowanego obrazu termograficznego. Nowością jest też stopień ochrony przez drobnymi ciałami stałymi (1mm średnicy i większe) oraz kroplami wody IP44. Mając na uwadze fakt, że quadrocoptery Matrice serii 200 posiadają indeks IP43, możliwe będzie posiadanie urządzenia wyspecjalizowanego, względnie odpornego na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Na tą chwilę największą niewiadomą w przypadku XT2 jest jej cena. Zadecyduje ona ostatecznie o przydatności nowej kamery termowizyjnej, ale patrząc na ceny starych kamer XT, nie ma co liczyć na okazyjne kwoty.

Payload SDK

Druga z nowości zaprezentowanych w ostatnim czasie – Payload SDK – w założeniu ma pozwalać na używanie urządzeń producentów nie związanych z DJI na platformie serii M200. Za komunikację z komponentami drona, takimi jak kontroler lotu, GPS czy system transmisji obrazu, ma odpowiadać zestaw protokołów. „Łącznikiem” w tej komunikacji będzie DJI SkyPort – adapter z portem komunikacyjnym, a zarazem mocowanie. Dzięki integracji systemów ma być możliwy wizualny podgląd danych z zewnętrznych modułów czy też zmiana ustawień z poziomu aplikacji mobilnej DJI Pilot lub aplikacji dedykowanej, napisanej specjalnie na potrzeby sprzętu przy pomocy Mobile SDK. Teoretycznie jest więc możliwe stworzenie dowolnego urządzenia na bazie sprawdzonej platformy powietrznej.

W rzeczywistości Payload SDK wiąże się z wieloma ograniczeniami.

Z zestawu narzędzi dla deweloperów mogą skorzystać tylko zarejestrowane firmy, instytucje rządowe / edukacyjne i inne osoby prawne. Osoby fizyczne nie mogą aplikować o licencję dla deweloperów. Sama licencja natomiast wiąże się przedstawieniem firmie DJI całego pomysłu na własne urządzenie, a w przypadku akceptacji uiszczenie opłaty licencyjnej w wysokości 10.000$ / rok (do listopada 2018 opłata wynosi „jedynie” 5000$). Dodatkowo gotowego produktu nie można sprzedawać, dopóki nie otrzyma się od producenta licencji komercyjnej, co równoznaczne jest z dodatkowymi, tym razem nie ustalonymi z góry kosztami. Wyżej wymienione ograniczenia z pewnością są kubłem zimnej wody na głowy osób, które pomyślały, że DJI w końcu wychodzi z ery restrykcyjnego zintegrowania swoich produktów i braku kompatybilności z podzespołami innych firm.

Ciekawie zapowiada się natomiast akcesorium, które wypłynęło na światło dzienne przy okazji prezentacji Payload SDK. Mowa o oświetleniu mocowanym w gnieździe gimbala dronów serii Matrice 200. Urządzenie posiada 4 diody LED o rzekomej, łącznej mocy ok. 5000 lumenów. W ramach Payload SDK DJI zaprezentowało również sensor multispektralny Slantrange 3PX i sensor RGB/NDVI dla rolnictwa Sentera AGX710.

Mavic – nowy, kompaktowy quadrocopter DJI

2 listopada 202011 października 2016 przez Drony.net

DJI Mavic – garść informacji

Firma DJI ponownie pokazała, że ciężko się z nią mierzyć. Po zaprezentowaniu światu quadrocoptera do selfie o nazwie Breeze przez firmę Yuneec i pierwszego sprzętu latającego od GoPro – drona Karma – również DJI pokazało swój kompaktowy quadrocopter. Okazał się nim Mavic. O ile branża zareagowała dość pozytywnie na Karmę i Breeza, to w przypadku Mavica, możemy już mówić o euforii. Ciężko określić przed zbliżającą się premierą, czy cały ten entuzjazm znajdzie przełożenie w rzeczywistości, ale z pewnością nie można Mavicowi odmówić świeżości. Nie jest to ani kolejna wersja Phantoma, ani następna wariacja na temat Inspire’a. Producent w niewielkim sprzęcie upchnął kilka zaskakujących technologii. Aby przybliżyć Mavica szerszemu gronu, postanowiliśmy przetłumaczyć dość dużą ilość informacji ze strony DJI.

LATAJ DALEJ

Zamiast transmisji poprzez sieć WiFi, Mavic używa nowo opracowanego systemu transmisji OcuSync. OcuSync, bazując na technologii Lightbridge, realizuje transmisję szybciej i lepiej niż WiFi. OcuSync używa również bardziej wydajnej kompresji cyfrowej i technologii transmisji kanałowej, pozwalając na podgląd video HD nawet w środowisku o silnej interferencji radiowej. W odróżnieniu od transmisji analogowej, OcuSync potrafi przesyłać obraz w 720p lub 1080p bez zaników koloru, zakłóceń czy migania. Zasięg w terenie wolnym od zakłóceń również wygląda lepiej niż w przypadku transmisji analogowej o podobnej mocy i wynosi 4 km (zgodność z CE).
OcuSync to idealny balans pomiędzy opóźnieniem obrazu i zasięgiem transmisji. Opóźnienie komend z aparatury sterującej wynosi 5ms, danych obrazu – 10ms, a filmu – 130ms. Są to wartości wystarczające, aby latać bezproblemowo pomimo zakłóceń. OcuSync przed startem skanuje otoczenie i wybiera pasmo o najniższych interferencjach, zapewniając stabilną transmisję obrazu. Podczas lotu, kluczowe parametry są przesyłane do aplikacji DJI GO, a maksymalna prędkość pobierania dla zdjęć i filmów wynosi 40 Mb/s. Protokoły transmisji OcuSync pozwalają na utworzenie lub przywrócenie połączenia w ciągu sekundy.
OcuSync poza transmisją video nadajnik-odbiornik obsługuje również bezprzewodową transmisję pomiędzy kilkoma urządzeniami. Dla przykładu, możliwe jest połączenie gogli DJI, aparatury sterującej i Mavica w tym samym czasie. Można również połączyć Mavica z dwiema aparaturami lub współdzielić obraz First Person View.

ŻADNYCH WGNIECEŃ ANI ZADRAPAŃ

Fale ultrasoniczne i sensory ToF są często używane do mierzenia odległości od przeszkody, ale obie metody bazują na odbiciu sygnału i są zależne od kształtu obiektu. Znaczy to, że odległości od niektórych obiektów mogą nie zostać wykryte. Technologia FlightAutonomy, zastosowana w Mavicu, to wykrywanie obiektów o dużej precyzji i zasięgowi, pozwalające na skanowanie 3D otoczenia przed rozpoczęciem lotu. FlightAutonomy poprawia w znacznym stopniu dokładność wykrywania przeszkód przez Mavica. Fale ultrasoniczne i sensory ToF mierzą dystans poprzez wykrycie pierwszej odbitej fali. Innymi słowy, mogą tylko mierzyć odległość od jednego punktu, zamiast otrzymywać trójwymiarowy obraz przeszkody.
FlightAutonomy składa się z 7 komponentów, w tym 5 kamer (przednie i dolne podwójne sensory optyczne i kamera główna), dwupasmowego pozycjonowania satelitarnego (GPS i GLONASS), dwóch czujników sonicznych, nadmiarowych sensorów i grupy 24 potężnych rdzeni w jednostce obliczeniowej. Kamery po prawej i lewej stronie przodu Mavica są umieszczone na sztywno w aluminiowych mocowaniach, aby zapewnić optymalne ustawienie optyki sensorów.
Podczas lotu przednie i dolne, podwójne sensory optyczne mierzą dystans od obiektów poprzez robienie zdjęć ze wszystkich 4 kamer i wykorzystując te informacje do utworzenia mapy 3D, która dokładnie wskazuje lokację przeszkód. Sensory potrzebują oświetlenia do pracy i wykrywają obiekty w odległości do 15 metrów przy dobrym świetle.
Z włączonymi sensorami, Mavic może latać stabilnie wewnątrz i na zewnątrz, jak również wykrywać i omijać przeszkody lub zatrzymać się przed nimi, co czyni lot bardziej bezpiecznym i niezawodnym.
Ten system omijania przeszkód może być aktywowany z każdym automatycznym trybem lotu, w tym z ActiveTrack, TapFly i Terrain Follow. Jest również dostępny podczas automatycznego powrotu do punktu startu, aby Mavic mógł bezpiecznie wrócić, nie wpadając na nic po drodze.

PRECYZYJNY ZAWIS

Istnieje wiele powodów utraty pozycjonowania satelitarnego. Przykładowo, ciężko o sygnał GPS podczas lotu w pomieszczeniach. Utrata sygnału jest niebezpieczna dla początkujących operatorów i osób latających poza zasięgiem wzroku. Jeśli dron ma być pozycjonowany z użyciem satelit, jego kontroler lotu musi uzyskać zarówno dane o aktualnym położeniu jak i prędkości urządzenia. Jednakże, nawet gdy dron musi być pozycjonowany dokładnie bez GPS-a, dane z lotu nadal muszą być zbierane.
Wiele dronów posiada systemy pozycjonowania optycznego, na który składają się dwa sensory soniczne i pojedyncza kamera. Sensory dostarczają informacje o wysokości poprzez pomiar odległości między platformą, a punktem lądowania, podczas gdy kamera oblicza pozycjonowanie na podstawie zdjęć terenu pod urządzeniem. Sensory soniczne są jedynym pomiarem wysokości – im wyżej, tym mniej precyzyjny jest pomiar odbitej fali dźwiękowej. Przez to pozycjonowanie wysokości ograniczone jest tylko do 3 metrów. Kamera nie jest w stanie skorygować wysokości i nie działa nad powierzchniami o niewyraźnej teksturze.
Mavic rozwiązuje te problemy poprzez zastosowanie podwójnego, przedniego sensora optycznego. Rozwiązanie to pozwala na wykrycie przeszkód w trójwymiarze na 15 metrów do przodu. Oblicza również prędkość platformy, dzięki czemu możliwy jest precyzyjny zawis na wysokości do 10 metrów bez pozycjonowania satelitarnego. Sensory optyczne wykrywają lokację i prędkość na podstawie obserwacji terenu przed urządzeniem.
Dzięki technologii precyzyjnego zawisu, Mavic jest w stanie automatycznie wylądować praktycznie w tym samym miejscu, z którego wystartował. Przy każdym starcie sensory optyczne skierowane w dół zapisują serię obrazów podłoża i parują je z koordynatami satelitarnymi. Kiedy Mavic dostanie sygnał powrotu na miejsce startu, wróci do danej lokacji, porówna video i wyląduje w tym samym miejscu.

LATAJ DŁUŻEJ

Podczas projektowania Mavica producent postawił sobie za cel redukcję masy bez poświęcania czasu lotu. Z racji tego, że Mavic posiada zasięg transmisji video do 4 km, wymagany był dłuższy czas lotu. Dlatego dron może latać do 27 minut i osiągnąć prędkość 64 km/h.
Ponieważ Mavic jest dużo mniejszy niż Phantom 4, wymaga wydajniejszego systemu napędowego. Wydajność systemu napędowego Mavica pozwala mu latać ponad dwukrotnie dłużej, niż w przypadku innych składanych, kieszonkowych dronów na rynku. Jego system napędowy jest również dużo stabilniejszy niż w mniejszych dronach, które nie radzą sobie z silniejszym wiatrem.
Czas lotu każdego drona jest mocno zależny od użytego systemu napędowego i zapotrzebowania na prąd. Ponieważ Mavic jest niewielki, z założenia powinien być mniej stabilny w locie na wietrze od Phantoma 4, jednakże jego system napędowy został zoptymalizowany do tego stopnia, że Mavic jest w stanie konkurować z Phantomem 4 w parametrach lotu.
1. Aerodynamiczna budowa przodu i tyłu Mavica i jego polerowane powierzchnie obniżają opór powietrza podczas lotu do przodu.
2. Mavic ma 2 pary składanych śmigieł 8.3″, z których każde pokrywa niemal połowę długości platformy, podczas gdy większość składanych dronów na rynku ma pokryte śmigłem ok 1/4 długości. To zasługa głównie projektu składanych ramion, gdzie ramiona przednie składają się ponad ramionami tylnymi, co też skutkuje dużą oszczędnością miejsca kiedy Mavic jest całkowicie złożony.
3. Aerodynamika Mavica została przeprojektowana tak, aby zgrywała się z jego położeniem i pochyleniem podczas lotu do przodu. Została również zoptymalizowana wydajność aerodynamiczna śmigieł, aby Mavic mógł latać dłużej.
4. Akumulatory litowo-polimerowe o wysokiej gęstości zmniejszają ilość miejsca wymaganego na baterię, przy zachowaniu tej samej wydajności prądowej. Gniazdo baterii jest głęboko zintegrowane wewnątrz Mavica i gwarantuje wytrzymałość strukturalną.
5. Ulepszony system napędowy powoduje, że Mavic szybciej wznosi się i przyspiesza. W połączeniu z szybko reagującym, solidnym kontrolerem lotu, jest w stanie poradzić sobie z silniejszym wiatrem podczas lotu.
* Czas lotu na baterii został zmierzony w idealnych, laboratoryjnych warunkach, różniących się od prawdziwych warunków lotu.

VIDEO 4K ULTRA HD

Elektroniczna Stabilizacja Obrazu (Electronic Image Stabilization – EIS) to technologia redukcji drgań oparta na przycinaniu obrazu. Jest ona bardzo popularna wśród kompaktowych, małych dronów, gdyż mogą one być dużo lżejsze bez 3-osiowego gimbala.
EIS przycina krawędzie z obrazu 4K, co teoretycznie dopuszcza utworzenie płynnego obrazu Full HD 1080p z obrazu 4K. Jednakże, EIS nie jest w stanie w pełni wyeliminować drgań i prowadzi do falowania zarówno na zdjęciach jak i filmach. Trzy główne problemy z EIS w dronach to:
1. EIS nie jest w stanie nagrywać materiału w 4K ani w wysokiej ilości klatek, ponieważ przycinanie obrazu jest wymagane do redukcji drgań i rozmiar przycięcia będzie się różnił, w zależności od ilości drgań. 4K jest aktualnie najwyższą, możliwą rozdzielczością dostępną dla większości kamer, 4K ani nawet 2.7K nie może być użyte podczas używania EIS. Dodatkowo, przycinanie obrazu wymaga czasu, więc nagrywanie video z dużą ilością klatek nie jest możliwe. Wynikiem tego jest obraz 1080p 30fps.
2. Perspektywa nie może być precyzyjnie kontrolowana. Bez gimbala, drony są zmuszone do używania optyki z „rybim okiem” aby pozwolić na zmianę kąta kręcenia materiału, ale zmiana kąta zużywa tylko część pola widzenia kamery, negatywnie wpływając na jakość materiału.
3. Podczas gwałtowniejszych manewrów mogą się pojawić czarne krawędzie. Wynika to z faktu, że technologia EIS przycina obraz za krawędzią ekranu, aby zachować stabilność materiału.
Aby zapewnić prawdziwą rozdzielczość video 4K i płynny podgląd na żywo, Mavic Pro został wyposażony w najmniejszy jaki DJI kiedykolwiek stworzyło, wysoce precyzyjny 3-osiowy gimbal. Za pomocą silników bezszczotkowych na trzech osiach gimbal może precyzyjnie kontrolować kamerę, eliminując drgania podczas poruszania się Mavica.
Kamera ta wykorzystuje podstawowe technologie, dostępne również w innych kamerach DJI. Wyposażona jest w 1/2.3 – calowy sensor CMOS, powszechnie używany w profesjonalnych kamerkach sportowych i zintegrowaną optykę o ogniskowej 28mm. To pozwala na kręcenie materiału 4K w 30 fps-ach, 1080p w 96 fps-ach i 12 megapiskelowe zdjęcia.

ZDJĘCIA Z POWIETRZA

Maksymalny rozmiar zdjęcia z Mavica to 12 megapikseli. W połączeniu z sensorem, który może być zoptymalizowany do fotografii z powietrza, operatorowi pozostaje jedynie wybranie idealnego tematu zdjęcia. Możliwy jest nawet obrót obrazu o 90° do celów zdjęcia portretowego, zupełnie jak w telefonach. Jeśli oprócz kompozycji, ważna jest również obróbka, można zapisywać każde zdjęcie w formacie Adobe DNG RAW.

PROFESJONALNE UJĘCIA. AUTOMATYCZNIE.

ActiveTrack wykorzystuje zaawansowane algorytmy i autonomiczne tryby lotu do tworzenia złożonych, kreatywnych ujęć za wciśnięciem jednego przycisku. Bez opasek GPS, ani nadajników.
Mavic jest w stanie wykryć i rozpoznać szereg powszechnych obiektów, w tym pojazdy, ludzi, rowerzystów czy zwierzęta.
Po zaznaczeniu obiektu, można latać wokół niego i uzyskać cały wachlarz ujęć, zależnie z jakiego trybu się skorzysta. Wybierz między trybami Trace, Profile czy Spotlight, aby nadać każdej scenie profesjonalnego wyglądu. Podczas śledzenia obiektu, można również dokładnie określić gdzie obiekt ma być usytuowany w kadrze.

Trace – podążenie za, bądź przed obiektem lub okrążanie go podczas ruchu.
Profile – lot obok, na równi z obiektem.
Spotlight – utrzymuj obiekt w kadrze podczas swobodnego lotu.

WYDAWANIE POLECEŃ GESTAMI

W trybie Gesture, Mavic może wykrywać gesty. Podnieś ręce lub pomachaj, a Mavic podąży za Tobą lub zrobi selfie z powietrza. Odłóż telefon i kontroler, wystarczy gest.

PRECYZYJNA KONTROLA

W trybie Tripod, prędkość maksymalna Mavica spada do 3.6 km/h, a czułość drążków na aparaturze sterującej zostaje zmniejszona, aby uzyskać większą precyzję w kadrowaniu. Tryb ten jest też idealny do latania wewnątrz w ciasnych przestrzeniach gdzie normalna prędkość Mavica może być trudna do opanowania.

STEROWANIE TELEFONEM

Czasem do lotu wystarczy jedynie telefon. Mavic nie tylko wspiera lot za pomocą telefonu z wirtualnymi joystickami, ale również daje dostęp do wszystkich Inteligentnych Trybów Lotu – TapFly, Trace, Spotlight, Profile i Circle.

TAPFLY

Wystarczy dotknąć ekranu, a Mavic poleci bezpośrednio w kierunku wskazanego punktu. Po ponownym dotknięciu w innym punkcie, Mavic płynnie obierze kierunek na nowy cel. W trybie TapFly System wykrywania przeszkód stale skanuje przestrzeń z przodu i trzyma się z dala od obiektów na drodze.

WSZYSTKO POD KONTROLĄ

Najdrobniejszy ruch palca na drążku Mavica przekłada się niemal natychmiastowo na ruch w powietrzu, co daje kompletną kontrolę. Silniki i zoptymalizowane śmigła zapewniają więcej mocy niż by można przewidywać przy tych rozmiarach, dzięki czemu Mavic jest w stanie latać przy wietrze wynoszącym do 38 km/h.
Tryb Sport został zaprojektowany z myślą o zabawie. W trybie tym Mavic może osiągnąć prędkość maksymalną do 65 km/h, zwiększa się też jego zwrotność i responsywność, co daje namiastkę doświadczenia z drona wyścigowego. Możesz nagrywać obiekty w szybkim ruchu lub dać sobie przewagę przy uchwyceniu ulotnego momentu. Nawet w trybie Sport Mavic zatrzyma się po puszczeniu drążków, więc nie jest ważne z jaką prędkością się leci, można się zatrzymać w każdej chwili.

ZOBACZ ŚWIAT Z LOTU PTAKA

Opcjonalne gogle DJI dają niesamowitą immersję podczas lotu, dzięki dwóm wyświetlaczom LTPS 1920 x 1080p i kątowi widzenia 85°. Wbudowane odbiorniki OcuSync przekazują obraz na żywo 1080p o bardzo niskim opóźnieniu, które wynika z faktu, że Mavic łączy się z nimi bezpośrednio, bez kabla czy połączenia WiFi.

KRĘĆ. EDYTUJ. UDOSTĘPNIAJ.

Automatyczne szablony do edycji video, funkcje prostej edycji video oraz łatwe zarządzanie zdjęciami i filmami to pakiet wszystkiego, co potrzebne do tworzenia ciekawego materiału przy pomocy telefonu.
Po utworzeniu materiału, można go od razu udostępnić na Facebooku, YouTube, Twitterze, Instagramie i innych jak również w Skypixel, portalu DJI dedykowanym dla fotografii powietrznej. Kręcone video można też streamować na żywo na Facebooka lub YouTube.

DWA ZESTAWY SENSORÓW. PODWÓJNA NIEZAWODNOŚĆ.

Systemy kontroli lotu są kluczowe w jego stabilizacji i wymagają danych z różnych sensorów Mavica do poprawnego funkcjonowania. Moduł IMU i kompas to najważniejsze z sensorów. Paradoksalnie są też najbardziej podatne na zakłócenia. IMU zbiera dane o kącie nachylenia, prędkości i przyspieszeniu Mavica, więc jeśli nie funkcjonuje prawidłowo, może to wpłynąć negatywnie na lot. Kompas jest potrzebny do ustalenia w którą stronę dron zmierza, zapewniając właściwy kierunek i pozwalając na automatyczny powrót do punktu startu. Bez kompasu Mavic straci umiejętność nawigacji. Dlatego też Mavic posiada dwa IMU i dwa kompasy.
Przez lata doświadczenia w produkcji dronów i dzięki kompleksowym testom niezawodności, firma DJI zdała sobie sprawę, że systemy napędowe i baterie mają wysoką niezawodność, podczas gdy główną przyczyną błędów są sensory – zwłaszcza IMU i kompas. Dlatego Mavic posiada ich nadmiarową liczbę – po dwa sensory pracują jednocześnie. Jeśli system wykryje niedokładność jednego, przełącza się na drugi, zapewniając poprawną pracę.

UTRZYMANIE POZIOMU LOTU

Podczas lotu nad nierównym terenem można skorzystać z funkcji Terrain Follow. Mavic używa informacji z systemu sonicznego i kamer skierowanych ku dołowi, aby cały czas zachować tą samą wysokość względem ziemi. Wystarczy ustawić żądaną wysokość – od 0.3 do 10 metrów – i już można się skupić na swoim ujęciu.

BEZPIECZNIEJSZE, INTELIGENTNE BATERIE

Pojazdy elektryczne używają systemów zarządzania bateriami (BMS), aby zapewnić wysokie osiągi, a baterie LiPo, używane w dronach, potrzebują BMS do najlepszego funkcjonowania.
Większość dronów na rynku nie używa inteligentnych baterii. Zamiast tego, przeliczają poziom naładowania baterii i jej status na podstawie monitorowanego napięcia i prądu. Problem w tym, że pozostała moc w baterii LiPo jest zależna również od jej temperatury, cykli ładowania baterii, maksymalnej prędkości rozładowania i innych czynników, więc nie może być dokładnie zmierzona tylko na podstawie danych o napięciu.
DJI zaczęło używać inteligentnych baterii (Intelligent Flight Battery) w Phantomach 2, z systemem BMS zespolonym z baterią LiPo do dokładnego pomiaru stanu baterii i wysyłania informacji o niej do kontrolera lotu. Inteligentna bateria w Mavicu adoptuje najnowsze technologie w celu zapewnienia, że system kontroli lotu otrzyma dokładne dane i poda dokładniejszy, pozostały czas lotu. Poza tym, daje operatorowi podgląd na ogólny stan baterii, w tym status wszystkich cel baterii w czasie rzeczywistym, ilość cykli, temperaturę i wiele więcej – wszystko widoczne z aplikacji DJI GO.
Poza monitorowaniem statusu baterii, system BMS posiada również zabezpieczenie przed przeładowaniem i nadmiernym rozładowaniem, zmniejszający ryzyko uszkodzenia baterii. Nieużywane przez dłuższy okres czasu, inteligentne baterie automatycznie rozładowują się do poziomu 50%, zachowując optymalne ładowanie i wydłużoną żywotność. Podczas lotu w zimnych warunkach, system BMS aktywuje zabezpieczenie przed niską temperaturą, kontrolujące moc wyjściową w zależności od jej poziomu. Gwarantuje to zapewnienie adekwatnego napędu przy redukcji ryzyka uszkodzenia z powodu zimna.

WYSTARCZY RZUT OKA

DJI GO to centrum kontroli Mavica. Kiedy telefon lub inne urządzenie jest podłączone do Mavica, wskazuje wszystko co widzi kamera praktycznie bez opóźnień, aby można było dokładnie wykadrować każde ujęcie. Daje też pełną kontrolę nad ustawieniami kamery, w tym ISO, migawką i formatem zapisu. Dozwala nawet na dostrojenie Mavica tak, aby latał dokładnie jak chce tego operator.

DJI Mavic – pytania i odpowiedzi

PRODUKT

1. Jaka jest różnica między Mavicem i Phantomem 4?
Mavic jest mniejszy, lżejszy i łatwiejszy w transporcie, dzięki składanej budowie. Nowy system transmisji OcuSync ma większy zasięg transmisji i rozdzielczość 1080p.
Ze względu na swoje rozmiary, Phantom 4 ma większą prędkość maksymalną i może latać na silniejszym wietrze.

2. Czy mechanizm składania się zużywa i czy będzie wymagał wymiany?
Mechanizm składania został przetestowany by wytrzymał 5000 złożeń. Jest mało prawdopodobne, że wyrobi się w trakcie użytkowania Mavica.

3. Jaka jest różnica między kamerą Mavica i Phantoma 4?
Obie kamery mają takie same parametry, ale kamera Mavica ma węższe pole widzenia, może łapać ostrość z bliska (0.5m) i może być obrócona o 90° do portretówek i selfie. Szersze pole widzenia w Phantomie 4 jest lepsze do ujęć krajobrazu.

APARATURA STERUJĄCA I WIFI

1. Jaka jest różnica w używaniu aparatury sterującej do kontrolowania Mavica, a używaniu smartfona do kontroli poprzez WiFi?
Mavic wykorzystuje transmisję OcuSync, która daje większy zasięg (do 4 km) w terenie otwartym, wolnym od zakłóceń, zgodnie z CE. Używając smartfona poprzez WiFi, zasięg sterowania to 80m, a maksymalna wysokość wynosi 50m, co jest wystarczające do ujęć o krótkim zasięgu, jak selfie, czy korzystanie z funkcji ActiveTrack. Możliwe jest też ściągnięcie zdjęć i filmów bezpośrednio z Mavica przy pomocy WiFi. Poprzez przesunięcie przełącznika trybu kontroli, znajdującego się z prawej strony, można z łatwością wybrać między WiFi, a trybem RC.

2. Jak mogę przełączyć się między dwoma trybami kontroli?
Najpierw upewnij się, że platforma jest wyłączona. Potem otwórz małą osłonkę po prawej stronie obudowy Mavica. Przesuń przełącznik w lewo, aby włączyć kontrolę przez WiFi lub w prawo, aby używać aparatury sterującej.

3. Smartfony o jakich rozmiarach mogą się zmieścić w aparaturze Mavica?
Aparatura Mavica może pomieścić smartfony o grubości od 6.5mm do 8.5mm, o maksymalnej długości 160mm, bez etui. Większe urządzenia nie wejdą do mocowania.

4. Mogę używać normalnego kabla USB do łączenia mojego telefonu i aparatury?
Tak. Jednakże, rekomendowane jest używanie kabla dedykowanego.

5. Jakie kable są zawarte w zestawie z Mavic’em?
W zestawie są dwa kable RC – ze złączem Lightning i standardowym złączem micro USB.

6. Jaka jest domyślna nazwa sieci WiFi i hasło do niej?
Ze względów bezpieczeństwa każdy Mavic ma swoją własną nazwę sieci i hasło, które można znaleźć na jednym z ramion platformy oraz wewnątrz gniazda baterii. Przy pierwszym użyciu można zeskanować kod QR aplikacją DJI GO, żeby się połączyć (opcja dostępna tylko w systemie Android) lub wpisać ręcznie hasło w opcjach WiFi.

7. Mogę skorzystać z aplikacji QR do zeskanowania kodu QR w celu połączenia się z WiFi Mavica?
Nie. Konieczne jest użycie aplikacji DJI GO.

8. Jak mogę ustawić nazwę sieci WiFi i hasło?
Połącz się z Mavic’em przez WiFi i wejdź w podgląd z kamery. Potem wejdź w ustawienia WiFi, aby manualnie ustawić nazwę sieci i hasło.

9. Jak mogę zresetować hasło sieci WiFi?
Włącz Mavica w trybie WiFi, a następnie wciśnij przycisk linkowania i trzymaj przez 5 sekund.

10. Jakie są zalety dwupasmowego WiFi?
Częstotliwość 2.4 GHz została opracowana dawno temu, częstotliwość 5.8 GHz jest nowsza. Jako że 2.4 GHz jest starsza, używana jest przez więcej urządzeń, a co za tym idzie, może jest bardziej prawdopodobne, że zostanie zakłócona. 5G jest mniej podatna na zakłócenia, ale nie wszystkie urządzenia mobilne obsługują tą częstotliwość. Można się przełączać pomiędzy tymi częstotliwościami w ustawieniach WiFi w aplikacji DJI GO.

SYSTEM NAPĘDOWY
1. Muszę ściągać śmigła podczas transportu?
Nie. Wystarczy je złożyć.

2. Co się stanie jeśli śmigła nie będą w pełni rozłożone przed lotem?
Kiedy silniki zaczynają się kręcić, siła odśrodkowa automatycznie rozkłada śmigła do właściwej pozycji, nie trzeba się martwić o ich idealne rozłożenie.

3. Nie wszystkie silniki Mavica znajdują się na tej samej płaszczyźnie. Czy wpływa to na wydajność lotu?
Nie.

4. Jaka jest maksymalna prędkość wiatru jakiemu może się oprzeć Mavic?
Mavic może latać na wietrze wiejącym z maksymalną prędkością ok. 38 km/h.

5. Na jaką odległość Mavic może latać na jednym ładowaniu?
Teoretycznie, przy spokojnej pogodzie i idealnych warunkach, Mavic może przelecieć odległość do 13 km z prędkością 50 km/h. W rzeczywistości, osiągi te będą się różnić, wymagane jest ciągłe monitorowanie stanu naładowania baterii.

6. Dlaczego czas lotu Mavica jest dłuższy niż czas zawisu?
System napędowy Mavica jest zoptymalizowany do lotu do przodu i podczas lotu optymalnego dla konsumpcji prądu Mavic pochłania mniej energii, niż podczas zawisu. Dlatego możliwy jest czas lotu do 27 minut, podczas kiedy maksymalny czas zawisu wynosi 24 minuty.

TRANSMISJA VIDEO
1. Jaka jest główna zaleta systemu transmisji obrazu OcuSync?
OcuSync ma zasięg do 4 km, zwiększoną odporność na zakłócenia i większą przepustowość. Na krótsze odległości jest w stanie przesyłać obraz na żywo w rozdzielczości 1080p i pozwala na pobieranie zdjęć i filmów z prędkością 40 Mb/s.

2. Jaka jest rozdzielczość transmisji na żywo poprzez OcuSync?
1080p/30fps dla krótkiego zasięgu, 720p/60fps dla dalszego zasięgu.

3. Jakie jest opóźnienie transmisji obrazu systemu OcuSync?
Opóźnienie pomiędzy kamerą, a ekranem wynosi 160ms w idealnych warunkach.

POZYCJONOWANIE

1. Jaka jest różnica między szybką i zaawansowaną kalibracją?
Kiedy system pozycjonowania nie funkcjonuje prawidłowo, można zrobić szybką kalibrację z aplikacji DJI GO lub podpiąć platformę do komputera w celu przeprowadzenia zaawansowanej kalibracji o większej precyzji.

2. Jaka jest różnica miedzy inteligentnym systemem pozycjonowania Mavica, a standardowym systemem VPS?
Mavic do pozycjonowania wykorzystuje podwójnych sensorów skierowanych zarówno w dół jak i do przodu. Dzięki temu wystarczy mu wyraźna faktura podłoża i wystarczające oświetlenie do realizacji zawisu na wysokości do 13 metrów nad ziemią. Nawet jeśli Mavic nie jest w stanie zidentyfikować punktów odniesienia na ziemi, nadal może wykorzystać dane z przednich sensorów. Standardowy system VPS potrzebuje dodatkowej informacji od sensorów sonicznych, uzupełniających dane o obrazie podłoża. Jeśli te dane nie będą się zgadzać (np. gdy podłoże pokryte jest roślinnością, która słabo odbija dźwięk), system może nie działać prawidłowo. Podsumowując, system pozycjonowania Mavica wymaga mniejszej ilości danych wejściowych, a co za tym idzie zapewnia większą niezawodność.

3. Jaki jest minimalny zasięg i maksymalna prędkość lotu, w których Mavic może latać z omijaniem przeszkód?
Mavic automatycznie może unikać przeszkód w odległości 15 metrów, znajdujących się z przodu platformy. Maksymalna prędkość przy jakiej Mavic może omijać przeszkody to 30 km/h.

4. Jakie są warunki wymagane do Precyzyjnego Lądowania?
Precyzyjne Lądowanie to ulepszona wersja Powrotu do Domu z systemem GPS. System potrzebuje silnego sygnału GPS, żeby Mavic mógł wrócić do okolic punktu startu. Po powrocie, platforma musi mieć możliwość rozpoznania wizualnego faktury podłoża, z którego wystartowała. Przykładowo, jednolity piasek nie nadaje się do Precyzyjnego Lądowania. Ponadto, Mavic musi mieć czas na zebranie danych o podłożu podczas startu – znaczy to, że należy dać Mavicowi dostateczną ilość czasu podczas wznoszenia, zamiast odlatywać natychmiast po starcie.

ŁADOWANIE

1. Czy ładowarka może ładować baterię i aparaturę sterującą jednocześnie?
Tak, ładowarka może ładować jednocześnie baterię oraz dwa inne urządzenia przez USB. Jednakże, naładowanie w pełni wszystkich urządzeń trwa dłużej.

2. Czy bateria Mavica wspiera szybkie ładowanie?
Tak. Bateria Mavica wspiera szybkie ładowanie do poziomu 2C, z maksymalną mocą ładowania 100W. Moc znamionowa ładowarki Mavica to 50W, a moc ładowarki samochodowej to 78W. Używając zaawansowanego Huba do ładowania baterii Mavica z ładowarką 100W, baterie mogą być ładowane z mocą 100W.

3. Co to jest Hub? Jaka jest różnica pomiędzy dwoma wersjami Huba do Mavica?
Hub może ładować na raz do 4 baterii. Baterie są ładowane po kolei, do najmniej rozładowanej do najbardziej rozładowanej. Standardowy Hub może być zasilany tylko ładowarką 50W i ładowarką samochodową, wersja advanced obsługuje też ładowarkę 100W i ładowarkę samochodową 100W z Phantoma 4. Ponadto, wersja advanced balansuje napięcia na każdej celi, w celu poprawy wydajności ładowania. Kiedy ładowanie jednej baterii wchodzi w drugą fazę ładowania, następna bateria wchodzi w fazę pierwszą ładowania. Podczas ładowania 4 baterii rozładowanych do poziomu 15%, możliwe jest pełne naładowanie w 140 minut używając ładowarki 100W, podczas gdy standardowa wersja potrzebuje 270 minut z ładowarką 50W.

4. Czym jest adapter USB?
Adapter USB może być podłączony do baterii Mavica, zmieniając ją w power bank. Dzięki swojej wysokiej pojemności, Bateria Mavica o poziomie naładowania 25% może w pełni naładować aparaturę sterującą Mavica, czy też iPhone’a 6.

5. Jaki jest prąd na wyjściu adaptera?
Adapter posiada 2 porty USB. Napięcie wyjściowe to 5V, a maksymalny prąd to 2A + 2A.

TRANSPORT

1. Ile baterii wchodzi do torby na ramię dedykowanej dla Mavica?
Cztery. Jedna montowana w Mavicu, jedna na dnie torby, po jednej w każdej z bocznych kieszeni.

Inspire 2 – oczekiwania

2 listopada 20206 czerwca 2016 przez Drony.net

Luźniejszy piątek, jakiś drobny serwis, jakaś wysyłka. Nic angażującego. Kiedy tak siedzieliśmy w biurze rozmawiając o sprawach branżowych – bo o czym innym – rozmowa zeszła na temat prawdopodobnej premiery Inspire 2. Z rozmowy wynikło, że każdy miał z lekka odmienną wizję platformy Inspire 2, chociaż co do wielu rzeczy byliśmy zgodni. Postanowiliśmy więc zrobić krótką listę naszych pobożnych życzeń.

Dwie kamery – jedną z ważniejszych funkcjonalności brakujących Inspire 1 jest uczciwy podział na pilota i operatora. Niby standardem jest używanie dwóch aparatur, ale przydałaby się druga kamera, aby pilot widział gdzie leci, podczas gdy operator kamery może się w spokoju skupić na swoim ujęciu. Istnieją chałupnicze metody – z instalacją kamery płytkowej na nosie platformy w roli głównej – ale problematyczny montaż zasilania i transmisji obrazu oraz potrzeba ingerowania w strukturę sprzętu nie przysparza tej opcji zwolenników.
Dwie kamery na gimbalu – rozwinięcie pobożnego życzenia numer jeden. Coraz większym zainteresowaniem cieszą się kamery termowizyjne na bezzałogowcach. DJI wyszło naprzeciw oczekiwaniom wydając Zenmuse XT. Problem w tym, że trzeba wybrać czy w powietrzu będzie kamera zwykła czy termowizyjna (kolejnym problemem jest cena termowizji od DJI, ale to temat na inny artykuł…). Wiadomym jest, że umieszczenie dwóch niezależnych gimbali jest wykonalne, czego dowiódł holenderski Dronexpert.nl.
Inteligentniejsze „inteligentne” baterie – znikomy iloraz inteligencji „inteligentnych” baterii DJI to temat rzeka na forach i w serwisach. Marzyłyby się nam pakiety, którym nie zdarzają się takie kwiatki jak spadek poziomu naładowania z 60 do 20%. Pakiety, którym nie trzeba robić głębokiego rozładowania żarówką. Pakiety, których nie trzeba aktualizować osobno przy każdej aktualizacji sprzętu.
Większy zapas udźwigu, a co za tym idzie dłuższy czas lotu. Przy okazji premier kamer Zenmuse X5 i X5R i związanego z nimi obciążenia, czas lotu platformy Inspire zaczął zbliżać się niebezpiecznie do czasów lotu zabawek z marketów. Miło by było gdyby producent przy okazji premiery następcy przewidział rozbudowę sprzętu o dodatkowe akcesoria i stosownie zwiększył maksymalną masę startową.
Większa mobilność. Podnoszone podwozie – mimo, że zaprojektowane z pomysłem – zajmuje nieco zbyt wiele miejsca. Naszym zdaniem (no dobrze – zdaniem autora tego tekstu) DJI wymyśliło dużo ciekawszy patent na uczynienie swojego sprzętu możliwie najbardziej mobilnym. Niestety wykorzystany został jedynie w niedostępnym w naszym pięknym kraju modelu Agras MG-1. Zdaję sobie również sprawę z tego, że zastosowanie podobnego pomysłu w Inspire 2 to raczej science – fiction. Trzeba też pamiętać, że składane w ten sposób podwozie to znak rozpoznawczy Inspire’a.

Przydałaby bardziej modułowa budowa, większa łatwość wymiany uszkodzonych części, GNSS jeszcze parę drobnych rzeczy. Z naszej strony, byłoby świetnie gdyby DJI rozwiązało przynajmniej problem baterii, dwóch kamer i masy startowej. Mamy jednak pewność, że DJI nas zaskoczy. Pozytywnie czy negatywnie – się okaże. Oczywiście to tylko nasze luźne, piątkowe przemyślenia – nie powinno się traktować ich poważnie.

[Aktualizacja: 15 listopada 2016 miała miejsce oficjalna prezentacja Inspire 2. Aby sprawdzić jak bardzo się myliliśmy w swoich przypuszczeniach, można zajrzeć na stronę produktu. Trzeba przyznać, że kilka naszych życzeń zostało spełnionych.]

Ronin-MX – pytania i odpowiedzi

2 listopada 202027 kwietnia 2016 przez Drony.net

Poniżej przedstawiamy pytania i odpowiedzi na temat gimbala Ronin-MX, jakie udostępnił producent sprzętu, firma DJI. Mamy nadzieję, że przybliżą one bardziej produkt i rozwieją wszelkie wątpliwości.

1. Jaka jest różnica pomiędzy gimbalem Ronin-MX, a Roninem i Roninem-M?

Ronin-MX został zaprojektowany w myślą o pracy na ziemi i w powietrzu, może się komunikować bezpośrednio kontrolerem lotu A3. Ronin-MX może być zamontowany na hexacopterze Matrice 600 w ciągu kilku minut, więc można płynnie przejść z kręcenia materiału z ziemi na materiał z powietrza.
Ronin i Ronin-M zostały zaprojektowane głównie z myślą o kręceniu z ziemi, nie jest zalecane używanie ich w powietrzu.
Ronin-MX posiada wszystkie funkcjonalności Ronina i Ronina-M – trzy tryby pracy, wbudowany odbiornik i aparatura sterująca – jest też kompatybilny z DJI Assistant 2 i DJI GO.

2. Co to jest M600? Czy można używać Ronina-MX z innymi platformami?

Matrice 600 (M600) to zintegrowany system lotniczy wykorzystujący kontroler lotu A3 i system transmisji Lighbridge 2. Został stworzony do współpracy z Roninem-MX, jak również wszystkimi pozostałymi gimbalami i kamerami DJI Zenmuse.
Nie zaleca się montowania Ronina-MX na innych platformach, ponieważ Ronin-MX nie jest w stanie komunikować się z kontrolerami lotu innymi niż A3 – maksymalną stabilizację zapewnia M600.

3. Jaka jest różnica pomiędzy designem klatkowym Ronina-MX, a designem Ronina-M? Czy konstrukcja bez tzw. klatki nie jest aż tak stabilna?

Nie, konstrukcja bez tzw. klatki zastosowana w Roninie i Roninie-M sprawdza się znakomicie, ale tylko na ziemi.
Kiedy gimbal jest montowany na platformie latającej, jego ruchy są bardziej skomplikowane i wymagają bardziej złożonego balansu. Klatka zaprojektowana dla Ronina-MX blokuje kamerę od góry i od dołu, co polepsza stabilizację w powietrzu.

4. Czy stabilizacja w Roninie-MX jest dokładniejsza i solidniejsza niż w Roninie i Roninie-M?

Tak. Ronin-MX jest w stanie znieść większe przeciążenia zmiany prędkości, co przekłada się na stabilny materiał przy zachowanym równym horyzoncie. Podczas lotu Ronin-MX komunikuje się bezpośrednio z kontrolerem lotu A3 i reaguje natychmiast na rozkazy pilota, więc zawsze utrzymuje synchronizację z ruchami platformy lotniczej. Ponadto, silniki Ronina-MX są mocniejsze niż w poprzednikach, co daje większą redukcję drgań podczas filmowania.

5. Jaki jest zasięg kontroli dla aparatury sterującej Ronina-MX?

Zasięg wynosi ok. 100-200 metrów, podczas użytkowania dedykowanej aparatury i wbudowanego odbiornika. Ronin-MX posiada również port D-bus, aby można było wykorzystać nadajniki innych producentów.

6. Jaki jest największy ciężar obsługiwany przez Ronina-MX?

Domyślna masa wynosi 4.5 kg.

7. Jak ciężki jest Ronin-MX?

Waga wynosi 2.77 kg, wliczając uchwyt i baterię.

8. Jaki jest zasięg Ronina-MX? Czym się różni od zasięgu Ronina i Ronina-M?

Na ziemi zasięg jest taki sam jak poprzedników. W powietrzu zasięg jest zależny od systemu Lightbridge 2 i wynosi do 3.5 kilometra z sprzyjających warunkach.

9. Przy zamontowaniu na M600, jaka jest maksymalna waga kamery z obiektywem jaką można zamontować na Roninie-MX?

Maksymalny udźwig M600 to 6 kg. Jako, że Ronin-MX wraz z pochłaniaczem drgań waży 2.15 kg, maksymalna waga sprzętu na Roninie-MX wynosi 3.85 kg.

10. Czy trzy tryby działania nadal są dostępne w Roninie-MX?

Tak, wszystkie funkcje gimbali Ronin, w tym trzy tryby i opcja używania drugiego kontrolera, są dostępne również w gimbalu Ronin-MX.

11. Czy baterie z Ronina i Ronina-M mogą być używane w gimbalu Ronin-MX i vice versa?

Tak. Bateria dołączona do Ronina-MX jest taka sama jak te w Roninach-M (1580 mAh). Można również dodać drugą baterię Ronina czy Ronina-M do Ronina-MX, aby zasilić kamerę lub akcesoria.

12. Dlaczego bateria gimbala Ronin-MX została przesunięta do przodu?

Bateria została przesunięta dla lepszego balansu w powietrzu. Gniazdo baterii z tyłu nie dostarcza zasilania Roninowi-MX, jest tylko mocowaniem dodatkowej baterii do zasilania kamer i akcesoriów.

13. Na jak długo wystarcza bateria Ronina-MX?

Bateria 1580 mAh starcza na ok. 3 godziny pracy gimbala.

14. Czy Ronin-MX domyślnie zawiera tylne gniazdo baterii?

Opcjonalne gniazdo baterii nie jest zawarte w standardzie.

15. Jak długo tylna bateria może zasilać kamerę?

Czas pracy zależy od kamery. Podczas korzystania z kamery RED Raven i nagrywania w 4K, bateria 4S 4350 mAh wytrzymuje ok. 60 minut.

16. Jak długi jest pełny czas ładowania baterii?

Ok. 70 minut.

17. Z jakimi kamerami Ronin-MX jest kompatybilny?

Ronin-MX jest kompatybilny z wszystkimi kamerami kompatybilnymi z Roninem-M. Został także przetestowany z takimi kamerami jak ARRI ALEXA Mini, RED Dragon, Red Raven, Canon 5D, czy mniejszymi pokroju GH4.

18. Jak można zobaczyć obraz na żywo podczas lotu hexacopterem Matrice 600 z gimbalem Ronin-MX?

Obraz jest transmitowany na urządzenie mobilne za pomocą systemu transmisji Lightbridge 2 (moduł SRW-60G jest wymagany to transmisji krótkiego zasięgu z kamery do modułu powietrznego Lightbridge 2). Zamiast modułu SRW-60G można użyć kabla HDMI do bezpośredniego połączenia z systemem LB 2 na platformie.

19. Czy wymagane są dodatkowe akcesoria do montażu kamer?

Zależy od wagi kamery i przesunięcia środka jej ciężkości.

20. Co to jest Ronin Grip?

Ronin Grip to akcesorium zaprojektowane do wygodnego ustawienia i przenoszenia produktów serii Ronin. Dostępny jest w dwóch rozmiarach – jednym dla Ronina i jednym dla Ronina-M i Ronina-MX.
Większa powierzchnia chwytu pozwala na łatwiejsze zmiany pomiędzy ustawieniami kamer na Roninie. Gdy nie jest używany, Ronin-MX może być oparty o ścianę lub samochód, dając możliwość przerwy w użytkowaniu bez potrzeby korzystania ze stojaka.

21. Co to jest SRW-60G? Do czego jest potrzebne?

The SRW-60G to akcesorium do krótkiej (ok. 10 m) transmisji obrazu. Pozwala na transmisję obrazu z kamery do systemu Lightbridge 2, dając pilotowi Matrice 600 podgląd HD na żywo z kamery. Stosując inne kable, można użyć SRW-60G do współpracy z urządzeniami innymi niż Ronin-MX.

24. Podczas korzystania z Matrice 600, czy jest możliwe konfigurowanie SmoothTrack™ i innych ustawień Ronina-MX za pomocą DJI GO?

Tak. Poza kontrolowaniem M600 można zmieniać również ustawienia SmoothTrack™ w gimbalu Ronin-MX poprzez DJI GO. Ponadto, dla różnych kamer są tworzone różne profile, co pozwala zaoszczędzić czas podczas zmiany kamery.

Wyścigi dronów

2 listopada 202028 kwietnia 2015 przez Drony.net

18 kwietnia tego roku w Bielsku-Białej odbyły się pierwsze w Polsce, oficjalne wyścigi dronów. Pomysł jest dość młody i według niektórych osób wywodzi się z Francji, gdzie zresztą jest obecnie najbardziej popularny. Trzymamy kciuki za sukces i szybkie rozpowszechnienie tej zabawy. Powiedzmy sobie szczerze, oglądanie takiego wyścigu jest dużo bardziej fascynujące niż zawody w golfa czy szachy.

Wyścigi dronów organizowane są w miejscach, w których nietrudno o przeszkody terenowe, przykładowo w lasach, podziemnych garażach czy nawet w opuszczonych budynkach. Do tego celu najczęściej wykorzystywane są mini quadrocoptery klasy 250, czyli sprzęt o przekątnej 250 mm. Nie jest to reguła, bo zdarzają się i małe hexacoptery (np. Gemini firmy Team BlackSheep) jak również quadrocoptery o większej przekątnej (przykładowo Vortex od Immersion RC). Dodatkową atrakcją jest fakt, że większość małych dronów wyścigowych, jest składana od podstaw. Najbardziej zawzięci hobbyści dobierają swój sprzęt element po elemencie, mając na uwadze nawet dobór śrubek. Jeśli dodać to tego ręczną konfigurację kontrolera lotu, otrzymujemy sprzęt dający olbrzymią satysfakcję.

Wyścigi dronów nie są tanią zabawą, jednak mniej kosztowną niż inwestycja w „dużego” drona. Ramę, wraz z kontrolerem lotu, regulatorami i silnikami można kupić za kilkaset złotych. Dodatkowo do takiej platformy należy dokupić aparaturę sterującą, baterię z ładowarką, a co najważniejsze gogle FPV lub monitor do podglądu z kamery. Gogle, przykładowo firmy FatShark, to największy wydatek, ale wrażenie z lotu jest niesamowite. Trzeba bowiem zaznaczyć, że mimo niewielkich rozmiarów, drony te są w stanie rozpędzić się do ponad 100 km/h.

Phantom 3: nowość od DJI

2 listopada 202020 kwietnia 2015 przez Drony.net

8 kwietnia firma DJI zorganizowała konferencję promocyjną swojego nowego produktu. Produktem tym okazał się, zgodnie z przypuszczeniami, quadrocopter Phantom 3, który będzie dostępny w dwóch wersjach, Advanced i Professional. Dron, będący następcą platformy Vision+, ma duże szanse odnieść sukces na miarę Phantoma 2, którym DJI podbiło rynki na całym świecie. Wszystko za sprawą kamery 4K (dostępną w wersji Professional) i wyjątkowo przystępnej ceny. Na tym jednak zalety nowej platformy się nie kończą. Z racji faktu, że wizualnie niewiele się zmieniło, należałoby porównać parametry Phantoma 3 z poprzednikiem, celem wyłapania najważniejszych zmian.

Najważniejszą, najbardziej rzucającą się w oczy zmianą, jest kamera. Podczas gdy Vision + posiadał kamerę 1080p, rejestrującą obraz w maksymalnie 30-tu klatkach na sekundę, kamery Phantomów 3 posiadają kamerę 1080p 60 fps w wersji Advanced i 4K (3840x2160p) 30 fps w wersji Professional. Warto zaznaczyć, że obie kamery pozbawione są efektu „rybiego oka”.

Phantom 3 wprowadza wiele funkcji, ułatwiających pilotaż. Od zautomatyzowanego startu i powrotu, po czujniki soniczne, ułatwiające lot w pomieszczeniach i blisko ziemi. Na zewnątrz natomiast, w zorientowaniu się drona w przestrzeni pomagają systemy GPS i GLONASS.

Kolejnym elementem różnicującym platformy Phantom 3 i Vision+ jest aparatura sterująca. DJI postanowiło zastosować aparaturę bardzo podobną do tej używanej w quadrocopterze Inspire 1. Dzięki temu, wiele funkcji dostępnych wcześniej jedynie z poziomu aplikacji (np. wyzwolenie migawki) dostępnych jest bezpośrednio przez aparaturę. Do aparatury można będzie w końcu zamontować tablet, co w Vision+ było niemożliwe. Z poziomu aparatury dostępna będzie też funkcja powrotu do homepointa.

Ciekawą cechą nowego sprzętu DJI jest zintegrowany system Lightbridge, dotąd niedostępny w dronach z tej półki cenowej. Przekazuje on obraz HD bezpośrednio na smartfona lub tablet.

Jeśli przyjrzeć się konstrukcji, na pierwszy rzut oka nic się nie zmieniło. Phantom 3 posiada jednak lekko pochylone silniki, poprawiające stabilność lotu. Zmieniono też baterię na 4S.

Wraz z premierą Phantoma 3, firma DJI udostępni do niego zestaw narzędzi dla programistów (SDK) pozwalający na napisanie własnych aplikacji. Wiąże się to z zaprogramowaniem np. kontroli nad kamerą, funkcji Follow Me, Ground Station czy Telemetrii.

Ostatnią i możliwe, że najważniejszą cechą Phantoma 3 może być natomiast cena, która jak na możliwości sprzętu może się okazać wyjątkowo atrakcyjna. Cena wstępna dla wersji Advanced to ok. 5000 złotych, wersja Professional powinna kosztować natomiast ok. 6000 złotych.